Hospital 2

HOSPITALS

for Tony Mafia

Where lines approach each other only to diverge once more, something like
sorrow arises. The background is blue. Can stay that way. From stripes
green lines and from lines threads. The blood beats in the heart, it
beats in the women that survive and that retain the grave and the
memory. The woman watches from behind a serum stand. Visitors
coming. You are ferried along corridors, you descend through
lift shafts. Down to the final room, the heart chamber. The heart is now
opened and closed once more. Closed once more. Men bend forwards,
bend over the body and the bed. There are loud whisperings to which
no one is listening. Then they return, really and truly, from the distance,
the eyes of the one who is killed, just before he falls. You don’t forget them.
You wanted a hewn gravestone and that you got, written on
with the red of blood. The stone comes from the ravine. You’re aware of that.
A woman gives an anxious sidelong look in your direction. Distance comes close.
Your brush was fanciful, like your wildest dance. Now you dance away from her.
Stay here, I say, I say, since you already left so many years ago.
Translation:
John Irons



ZIEKENHUIZEN

voor Tony Mafia

Waar lijnen bij elkaar komen en weer uit elkaar lopen, ontstaat iets
als zorg. De achtergrond is blauw. Dat mag zo blijven. Uit strepen
groeien lijnen en uit lijnen draden. Het bloed klopt in het hart, het
klopt in de vrouwen die overleven en die het graf en de herinnering
bewaren. De vrouw kijkt van achter een serumstaander toe. Er komt
bezoek. Je wordt door gangen gereden, je gaat door liftkokers naar
beneden. Naar de laatste kamer, de hartkamer. Het hart wordt nu
geopend en weer gedicht. Weer gedicht. Mannen buigen naar voren,
ze buigen over het lichaam en het bed. Er wordt hoog gefluisterd,
er wordt niet geluisterd. Dan komen ze, echt, vanuit de verte terug,
de ogen van wie wordt gedood, net vóór hij valt. Je vergeet ze niet.
Een gehouwen grafsteen wou je en die kreeg je toch, beschreven
met het rood van bloed. De steen komt uit het ravijn. Dat weet je
goed. Een vrouw lonkt angstig in je richting. Verte komt dichtbij.
Je borstel was grillig, als je wildste dans. Nu dans je weg van haar.
Blijf hier, zeg ik, zeg ik, nu je al sinds zo veel jaren bent weggegaan.

Joris Iven

You can order 'Black Sun' at http://www.lulu.com/content/5638999