Daisy's testimony

Tony, al jaren niet meer bij ons… na jaren heel dikwijls tussen ons...

Lang geleden vroeg Annmarie mij iets over Tony te schrijven, een herinnering, iets dat we samen gedaan hadden, een schilderij beschrijven...
Nu, jaren (ja, echt na jaren!!!) kan en wil ik een deel van mijn gedachten delen.
Het is moeilijk om één enkel ding te beschrijven, we hebben veel dingen samen gedaan.

HIJ WAS HEEL WARM VOOR ONS.

Het was een man die je ofwel graag zag, ofwel koud liet. Tussen ons klikte het van de eerste ontmoeting, dus waren één van de gelukkigen!
Samen met Annmarie ons gastvrij ontvangen in “het hoekhuis” te Hoboken:
Een hele verhandeling aanhoren waarom juist op deze plaats een zon geschilderd was op één van zijn doeken en niet ergens anders.
Het engelengeduld wanner hij samen met Sara op een groot tekenblad een creatie maakte, haar leerde appeltjes tekenen, en aanvaarde dat die van haar ondersteboven stonden.
Samen met de meest gekke instrumenten muziek maken.

Op bezoek in Chloride:
Ons bedje lag gespreid (dank je wel, Annmarie), we werden direct rondgeleid doorheen het dorp en voorgesteld aan de andere bewoners.
Samen ’s avonds in de schommelstoel genieten van de eindeloze sterrenhemel, soms stilletjes onze belevenissen vertellend, maar ook muisstil gewoon omhoog kijken.
Met de truck naar het reservaat, via Road 66 tot in Oakman rijden, voor Sara een hoed gaan kopen zodat ze een echte cow-girl kon zijn...

Een mens is niet dood zolang onze herinneringen levendig blijven, wel bij ons is dit echt het geval. Heel dikwijls komt de naam van Tony nog over onze lippen.


Vorig jaar schilderden we een muur van onze living... de verf brokkelde steeds af...Marc ging een andere kleur halen, die bleef direct...al lachend was ons oordeel: Tony zal dat vorig kleurtje niet goed gevonden hebben.
Bij het knipperen van de lichten...is het een stroompanne of een duiding dat we fouten aan het maken zijn?
Voor één ding zal ik hem eeuwig dankbaar zijn, hij heeft me een fantastische vriendin voor het leven gegeven, nl. Annmarie, zijn vrouwtje!
Always, is always.
Daisy